Η Εξέλιξη της Εκπαίδευσης Σκύλων

Η εκπαίδευση σκύλων έχει διανύσει μεγάλη απόσταση από τις αρχές της, όταν οι άνθρωποι απλώς προσπαθούσαν να εκπαιδεύσουν τους σκύλους τους για καθημερινές ανάγκες όπως το κυνήγι και η φύλαξη. Από τους άτυπους αγώνες σκύλων σε ταβέρνες τον 18ο αιώνα μέχρι τις σύγχρονες μεθόδους θετικής ενίσχυσης, η εξέλιξη της εκπαίδευσης σκύλων αντικατοπτρίζει τις κοινωνικές αλλαγές και τις εξελίξεις στην επιστήμη της συμπεριφοράς.

Από τη δεκαετία του 1980 η εκπαίδευση σκύλων άρχισε να παίρνει τη μορφή που ξέρουμε σήμερα όπου ο κόσμος της εκπαίδευσης σκύλων "ανακάλυψε" την τεχνική της λειτουργικής εκπαίδευσης (operant conditioning). Οι αρχές της λειτουργικής εκπαίδευσης  όμως δεν ήταν κάτι νέο και στη πραγματικότητα  τις χρησιμοποιούσαν οι εκπαιδευτές σκύλων  σχεδόν έναν αιώνα πριν. Από τον 19ο αιώνα, χωρίς να χρησιμοποιούν την τεχνική ορολογία ή να γνωρίζουν τις επιστημονικές θεωρίες που σχετίζονται με αυτή, οι εκπαιδευτές σκύλων χρησιμοποιούσαν πολλές διαδικασίες της λειτουργικής εκπαίδευσης. Οι πρώτοι εκπαιδευτές σκύλων έπαιξαν κρίσιμο ρόλο στην ανάπτυξη του κόσμου της εκπαίδευσης σκύλων όπως τον γνωρίζουμε σήμερα.

Οι πρώτες ιστορικά μορφές εκπαίδευσης σκύλων

Οι πρώτοι εκπαιδευτές δεν είχαν τη γνώση των επιστημονικών θεωριών της εκπαίδευσης. Χρησιμοποιούσαν μεθόδους δοκιμής και λάθους, εκπαιδεύοντας σκύλους για συγκεκριμένους σκοπούς όπως το κυνήγι και η φύλαξη. 2000 χρόνια πριν,  πιστεύεται ότι τα Θιβετιανά Τεριέ εκτρέφονταν και ανατρέφονταν από μοναχούς σε θιβετιανά μοναστήρια για να υπηρετούν ως κατοικίδια και να βοηθούν στη φροντίδα κοπαδιών. Τη δεκαετία του 1790, κατά τη διάρκεια της φυλάκισής της, η Ιωσηφίνα φέρεται να χρησιμοποίησε το πάγκ της για να μεταφέρει μηνύματα στον Ναπολέοντα. Τον 19ο αιώνα, οι ασιατικές φυλές χρησιμοποιούσαν σκύλους έλκηθρων για τη μεταφορά φορτίων. Όλοι αυτοί οι σκύλοι είχαν κάποια εκπαίδευση που πιθανότατα παρέχονταν από τους ιδιοκτήτες τους σε μια εποχή χωρίς εγχειρίδια ή βίντεο που να τους διδάσκουν πως να εκπαιδεύσουν το σκύλο τους.

Τα πρώτα δείγματα οργανωμένης εκπαίδευσης εμφανίστηκαν στην Αγγλία το 1700 με άτυπους διαγωνισμούς σε ταβέρνες που έμοιαζαν περισσότερο με τοπικές εκθέσεις. Μέχρι τον 1800, αυτές οι δραστηριότητες έγιναν αρκετά δημοφιλείς και η πρώτη επίσημη έκθεση σκύλων έγινε το 1859 η οποία περιλάμβανε μόνο Pointers και Setters.

Από τον 19ο στον 20ό Αιώνα

Στις αρχές του 20ού αιώνα, εκπαιδευτές όπως ο Conrad Most στη Γερμανία άρχισαν να αναπτύσσουν συστηματικές μεθόδους εκπαίδευσης, βασισμένες σε επιστημονικές αρχές. Ως εκπαιδευτής με στρατιωτικό υπόβαθρο, ο Most χρησιμοποίησε μεθόδους που θεωρούνται σκληρές απο τους  σημερινούς εκπαιδευτές σκύλων. Ωστόσο, είναι σημαντικό να αναγνωρίσουμε ότι ως πρώιμος εκπαιδευτής σκύλων είχε ανακαλύψει τη σχέση μεταξύ συνέπειας και συμπεριφοράς που ο Skinner θα περιέγραφε αργότερα στο The Behavior of Organisms.Οι μέθοδοι του Most, όπως η χρήση πρωτογενών και δευτερογενών ενισχύσεων, αποτέλεσαν τη βάση για μελλοντικές εξελίξεις στην εκπαίδευση σκύλων.

Στην Αμερική, η Helene Whitehouse Walker και η Blanche Saunders προώθησαν την εκπαίδευση υπακοής μέσω διαγωνισμών και επιδείξεων. Οι προσπάθειές τους οδήγησαν στην καθιέρωση της υπακοής ως άθλημα, με την American Kennel Club (AKC) να οργανώνει τους πρώτους αγώνες υπακοής το 1933.

Επιρροές από την Στρατιωτική Εκπαίδευση

Εκπαιδευτές όπως ο William Koehler, που είχε εμπειρία από τη στρατιωτική εκπαίδευση σκύλων, έφεραν τις μεθόδους αρνητικής ενίσχυσης και τιμωρίας στην εκπαίδευση σκύλων. Ο Koehler στις αρχές του 1946 ήταν ο υπεύθυνος εκπαιδευτής σκύλων στη λέσχη Orange Empire Dog Club, γνωστή για τις επαναλαμβανόμενες νίκες της σε διαγωνισμούς υπακοής. Μέχρι το 1960, περισσότερα από 40.000 σκυλιά εκπαιδεύτηκαν σε μαθήματα που διδάσκονταν από τον Koehler ή τους εκπαιδευτές του.

Ο William Koehler,  χρησιμοποιούσε μεθόδους για να ελέγχει τη συμπεριφορά των σκύλων, με στόχο την απόκτηση απόλυτης υπακοής. Η εκπαίδευση του επέτρεπε στα σκυλιά να κάνουν λάθη, παρέχοντας συνέπειες και επιβραβεύοντας την επιθυμητή συμπεριφορά. Παρά τις αλλαγές στις μεθόδους εκπαίδευσης, η συνεισφορά του Koehler στην εκπαίδευση σκύλων είναι σημαντική.

Φτάνοντας στο σήμερα

Από τη δεκαετία του 1980, η εκπαίδευση σκύλων άρχισε να μετατοπίζεται προς τη θετική ενίσχυση. Αυτή η αλλαγή αντικατοπτρίζει τις ευρύτερες κοινωνικές αλλαγές στη μεταχείριση ανθρώπων με αναπηρίες και ψυχικά προβλήματα. Η θετική ενίσχυση, βασισμένη στις αρχές της λειτουργικής συμπεριφοράς, εστιάζει στην ενίσχυση των επιθυμητών συμπεριφορών αντί της τιμωρίας των ανεπιθύμητων.

Οι σύγχρονες μέθοδοι εκπαίδευσης σκύλων ενσωματώνουν την επιστημονική γνώση για τη συμπεριφορά και τη μάθηση. Οι εκπαιδευτές σήμερα χρησιμοποιούν κλίκερ, φαγητό και παιχνίδια ως τρόπο ενίσχυσης  και ενθάρρυνσης μιας επιθυμητής συμπεριφοράς. Η εκπαίδευση βασίζεται στην κατανόηση της ψυχολογίας των σκύλων και στην αναγνώριση της σημασίας της κοινωνικοποίησης.

Η εκπαίδευση σκύλων έχει εξελιχθεί από άτυπες, δοκιμαστικές μεθόδους σε μια επιστημονικά βασισμένη διαδικασία που εστιάζει στη θετική ενίσχυση και την κατανόηση της συμπεριφοράς των σκύλων. Αυτή η εξέλιξη αντικατοπτρίζει τις κοινωνικές αλλαγές και την αυξημένη κατανόηση της ψυχολογίας των ζώων, καθιστώντας την εκπαίδευση σκύλων μια πιο ανθρώπινη και αποτελεσματική πρακτική.